Ultrasonografia przezpochwowa i laparoskopowa to dwie procedury używane do diagnozowania ciąży pozamacicznej. W tym artykule omówimy kryteria diagnostyczne, objawy i możliwości leczenia. To, czy konieczne jest badanie przezpochwowe czy laparoskopowe, zależy od rodzaju problemu. W tym artykule omówimy też zalety i wady każdej z tych procedur. Przeanalizuj korzyści i ryzyko związane z każdą procedurą, aby zdecydować, która z nich jest dla ciebie najlepsza.
USG przezpochwowe
Przezpochwowe USG to badanie, w którym mała sonda jest wprowadzana do pochwy, a fale dźwiękowe odbijają się od niej, dając obraz. Badanie to określa, czy zapłodnione jajeczko zagnieździło się w jajowodzie. Wykrycie implantacji zapłodnionego jajeczka może być trudne. Badania krwi mogą również pomóc potwierdzić, czy ciąża jest pozamaciczna. Poziom hCG u ciężarnej kobiety jest zazwyczaj niższy niż w normalnej ciąży i wzrasta wolniej w ciąży pozamacicznej.
W jednym z badań oceniano zastosowanie ED-US do diagnozowania nieokreślonych ciąż. Autorzy stwierdzili, że 70% pacjentów z ciążami nieokreślonymi miało ciążę pozamaciczną lub obumarcie zarodka. Chociaż ta procedura może mieć niższy odsetek powodzenia niż inne rodzaje badań ultrasonograficznych, jest doskonałym wyborem dla pacjentek, które doświadczają nawracających poronień lub które chcą się dowiedzieć, czy ich niezamierzona ciąża jest ciążą pozamaciczną.
Objawy ciąży pozamacicznej są podobne do objawów innych schorzeń, dlatego ważne jest, by zasięgnąć porady lekarza, jeśli myślisz, że możesz mieć ciążę pozamaciczną. Twój lekarz rodzinny może zasugerować skorzystanie z usługi wczesnej oceny ciąży i wykonanie przezpochwowego badania ultrasonograficznego. Procedura ta jest stosunkowo bezbolesna i często jest wykonywana przez lekarza przy minimalnym dyskomforcie. Jednak w celu potwierdzenia diagnozy ciąży pozamacicznej może być konieczne powtórzenie badania USG.
Podczas badania większość potwierdzonych przypadków ciąży pozamacicznej charakteryzowała się niejednorodnymi masami. Hiperechogeniczny pierścień lub biegun płodowy zidentyfikowano w 13,2% przypadków. Dodatnia czynność serca płodu została wykryta w 55% przypadków, podczas gdy w 47% przypadków nie stwierdzono bicia serca płodu. Ponadto u dziewięciu kobiet, u których laparoskopia była negatywna, stwierdzono niejednorodną masę. Jednak odsetek wyników fałszywie dodatnich wyniósł 5,9%.
Celem tej procedury jest określenie lokalizacji ciąży pozamacicznej, tak by można ją było usunąć chirurgicznie. Przezpochwowe badanie ultrasonograficzne jest bardzo przydatne w identyfikacji ciąży pozamacicznej. Ta metoda ma wiele zalet w porównaniu z operacją otwartą, w tym minimalnie inwazyjną. Pozwala też na usunięcie ciąży pozamacicznej bez dalszych komplikacji. Możesz uniknąć ryzyka zajścia w drugą ciążę, jeśli choroba zostanie wykryta we wczesnym stadium.
Laparoskopia
Badanie ultrasonograficzne jest ważnym elementem diagnozowania ciąży pozamacicznej. Procedura ta wykorzystuje fale dźwiękowe do stworzenia szczegółowego obrazu macicy i jajowodów. USG jest szczególnie przydatne w wykrywaniu ciąży, ponieważ może wykryć krwawienie wewnętrzne, a także sprawdzić, czy zapłodnione jajo zagnieździło się w jajowodzie. Badania krwi wykazują także obecność hCG, hormonu ciążowego. Jest to przydatny test do potwierdzenia, czy ciąża się uformowała, czy nie, ponieważ w ciążach pozamacicznych jego poziom jest niższy i wolniej rośnie.
USG przezpochwowe nie jest skuteczne w wykrywaniu ciąży pozamacicznej, ponieważ płód jest często zbyt mały, by go wykryć. Podczas przezpochwowego badania USG do pochwy wprowadza się urządzenie przypominające różdżkę. Ta procedura jest zabiegiem chirurgicznym, a dokładność diagnozy jest jej najlepszą częścią. Ciąża pozamaciczna może wymagać badań co kilka dni, by stwierdzić, czy jest ona nadal żywa. Należy jednak pamiętać, że jeśli jesteś w ciąży dłużej niż 6 tygodni, laparoskopia jest najlepszym rozwiązaniem.
Ciąża pozamaciczna nie jest stanem zagrażającym życiu. Szybka diagnoza jest niezbędna, by zachować płodność pacjentki i zapobiec wystąpieniu dalszych komplikacji. Większa wiedza na temat czynników ryzyka i edukacja pacjentów sprawiły, że laparoskopia stała się najlepszą opcją w przypadku ciąży pozamacicznej. Nawet pomimo zalet leczenia medycznego, chirurgia laparoskopowa pozostaje “złotym standardem” dla większości kobiet.
Mimo że ciąża pozamaciczna nie jest tak niebezpieczna dla życia jak ciąża nieplanowana, macica i jajowody powinny być dokładnie zbadane. Ciąża może znajdować się w jajowodzie, ale zdarza się to rzadko. Może ona wrosnąć w jelito grube lub pęknąć, powodując ból i stan zapalny. W rzadkich przypadkach płód przeżyje poród.
Przezpochwowe badanie USG może również wykryć obecność wolnego płynu. U pacjentów, którzy przeszli operację w obrębie jamy brzusznej, wymaz z płynu może wskazywać na ciążę pozamaciczną. Pacjentka może zostać skierowana na laparoskopię, jeśli badanie USG wykaże, że ciąża rozwinęła się w macicy. U pacjentki mogą też wystąpić zrosty w jamie brzusznej, które mogą być trudne do wykrycia.
Objawy ciąży pozamacicznej
Kiedy podejrzewasz u siebie ciążę pozamaciczną, pierwszym krokiem powinno być prenatalne badanie ultrasonograficzne. Ciąża pozamaciczna jest podobna do wczesnej ciąży, ale ma inne oznaki i objawy. Typowe objawy ciąży pozamacicznej to ból i tkliwość brzucha, brak miesiączki i częste oddawanie moczu. Inne objawy to ból miednicy, ból ramion i krwawienie, które jest lżejsze niż normalny płyn menstruacyjny. Możesz też doświadczyć omdlenia i zapaści. Jeśli masz którykolwiek z tych objawów, powinnaś szukać pomocy u swojego lekarza rodzinnego i/lub ginekologa.
W zależności od umiejscowienia ciąży możesz potrzebować kilku badań. Po pierwsze, twój lekarz rodzinny wykona badanie ultrasonograficzne. Badanie ultrasonograficzne może ujawnić wielkość płodu. Może też wykryć ciążę pozamaciczną, jeśli wyniki USG są niskie. Jeśli nie masz pewności, pomocna może okazać się laparoskopia diagnostyczna. Laparoskopia może również wykryć ciążę pozamaciczną, ale nie jest zalecana w bardzo wczesnych przypadkach. Jeśli jesteś zaniepokojona ciążą, powinnaś poszukać pomocy lekarskiej.
Po zdiagnozowaniu lekarz może zdecydować, że ciąża pozamaciczna nie jest zdolna do przeżycia. Jest to stan, w którym embrion utknął wewnątrz jajowodów. Kobieta, która doświadczyła wcześniej ciąży pozamacicznej, ma trzy na dwadzieścia szans na kolejną. Jeśli jednak ciąża pojawi się później, leczenie będzie inne niż w przypadku poronienia, które zakończyło się normalnie.
Podczas gdy niektóre kobiety odczuwają ból brzucha, ciąża pozamaciczna może pojawić się w dowolnym momencie po ostatniej miesiączce. Jeśli wystąpiła w miejscu pozamacicznym, objawy będą prawdopodobnie opóźnione lub nie do zauważenia. Podczas gdy ból brzucha z plamieniem jest nadal najczęstszym objawem ciąży jajowodowej, ciąża pozamaciczna może też powodować ból ramienia, omdlenia lub wstrząs hipowolemiczny.
Obecność ciąży pozamacicznej jest najbardziej wiarygodnym znakiem ciąży pozamacicznej. Jednak tylko 15 do 35% ciąż pozamacicznych wykazuje ten objaw. Badanie ultrasonograficzne powinno być wykonywane przezpochwowo i przezbrzusznie, ponieważ to drugie badanie zapewnia szerszy widok na brzuch. Badanie ultrasonograficzne powinno również wykryć współistniejące ciąże pozamaciczne i wewnątrzmaciczne, które występują u jednej na sto pacjentek.
Leczenie
Postawienie diagnozy ciąży pozamacicznej wymaga starannej oceny. Spektrum wyników sonograficznych jest szerokie, ale następujące cechy powinny być obecne: pozamaciczny worek ciążowy, worek żółtkowy, objaw pierścienia rurowego i hematosalpinx. Inne cechy to wypełnione płynem worki cul-de-sac i torbielowate przydatki. Jeśli któraś z tych cech jest obecna, konieczne jest szczegółowe badanie macicy.
W przeszłości ciąża pozamaciczna była często diagnozowana dopiero po wystąpieniu krwawienia wewnętrznego lub pęknięciu jajowodów. Obecnie jednak lekarze mogą zdiagnozować ciążę pozamaciczną, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy. Często kobieta jest kierowana do lekarza po wystąpieniu bólu w miednicy, nieregularnego krwawienia z pochwy lub wrażenia tkliwości w okolicy miednicy. Taki stan może prowadzić do poważnej operacji usunięcia ciąży i opanowania krwawienia.
Kobiety, które podejrzewają u siebie ciążę pozamaciczną, powinny natychmiast zgłosić się do lekarza. Ciąża pojawia się zwykle sześć do ośmiu tygodni po ostatniej miesiączce, chociaż objawy mogą pojawić się później, jeśli występuje w miejscu pozamacicznym. Kobiety mogą również odczuwać tkliwość piersi lub częste oddawanie moczu. Ponadto u kobiet, które mają ciążę pozamaciczną, objawy mogą być zmniejszone lub nieobecne. Poziom progesteronu może być niższy niż w normalnej ciąży.
Prawdopodobieństwo zajścia w ciążę pozamaciczną w przyszłości pozostaje wysokie, ale kobiety z istniejącymi wcześniej problemami z układem rozrodczym mają większe szanse na rozwój kolejnej ciąży. Po takiej diagnozie kobiety powinny być ściśle monitorowane pod kątem kolejnych ciąż. Opcje leczenia mogą być różne, w zależności od tego, gdzie zlokalizowana jest ciąża pozamaciczna. Często konieczne są zabiegi chirurgiczne, które mogą wymagać dodatkowych leków lub operacji. Jeśli jednak objawy są poważne, chirurgiczne usunięcie jest jedyną opcją.
Większość ciąż pozamacicznych powstaje w jajowodzie, ale mogą się one również rozwinąć w jamie brzusznej, szyjce macicy lub jajowodach. W rzadkich przypadkach ciąże brzuszne mogą prowadzić do żywego porodu. Płód może nie przeżyć poza macicą, ale lekarze mogą bezpiecznie dostarczyć go przez laparoskopię. W niektórych przypadkach ciąża pozamaciczna może być leczona za pomocą ultradźwięków.
Podobne Tematy:
