Tarczyca kobiety produkuje niewystarczającą ilość hormonu tarczycy. Niedoczynność tarczycy może rozwinąć się w czasie ciąży i prowadzić do opóźnień w rozwoju nienarodzonego dziecka. Nierzadko zdarza się, że kobieta w ciąży ma niedoczynność tarczycy, co wymaga od matki przyjmowania leków korygujących ten problem. Niektóre kobiety mają graniczną funkcję tarczycy lub pragną zajść w ciążę, ale muszą przyjmować leki na hormony tarczycy. Podczas ciąży poziom hormonów tarczycy może się zmieniać i konieczne są częste badania, by upewnić się, że poziom hormonów tarczycy matki nie jest zbyt wysoki.
Leczenie
Tarczyca kobiety produkuje hormony, które regulują temperaturę ciała, ciśnienie krwi i rytm serca. Kiedy kobieta zachodzi w ciążę, tarczyca produkuje więcej hormonów, by odżywiać rozwijające się dziecko. Rolą tarczycy w czasie ciąży jest regulowanie poziomu tych hormonów, a tym samym ochrona dziecka przed skutkami niedoczynności tarczycy. W ciągu pierwszych szesnastu do osiemnastu tygodni ciąży dziecko jest całkowicie zależne od hormonów produkowanych przez tarczycę. Nieleczona niedoczynność tarczycy może zagrażać zarówno matce, jak i dziecku. Objawy mogą sięgać od poronienia do przedwczesnego porodu.
Celem leczenia hormonami tarczycy w ciąży jest normalizacja poziomu TSH w surowicy w każdym trymestrze. Kobiety z niedoczynnością tarczycy powinny kontrolować poziom TSH w surowicy co cztery tygodnie do szesnastego tygodnia ciąży, a następnie raz między 26 a 32 tygodniem ciąży. Jeśli TSH pozostaje podwyższone w czasie ciąży, leczenie należy przerwać. Jeśli kobieta kontynuuje przyjmowanie lewotyroksyny, jej ciąża prawdopodobnie zakończy się sukcesem.
Objawy niedoczynności tarczycy to przyrost wagi, zmęczenie, zaparcia i nietolerancja zimna. Objawy te pokrywają się z tymi występującymi w normalnej ciąży. Obrzęki bez objawów i opóźnione rozluźnienie głębokich odruchów ścięgnistych są również oznakami niedoczynności tarczycy. Badania laboratoryjne mogą wykazać podwyższony poziom hormonu tyreotropowego (TSH) i wolnej tyroksyny w granicach normy dla każdego trymestru.
Jeśli wytyczne będą przestrzegane, ponad 600 tysięcy ciężarnych kobiet w USA mogłoby być leczonych lewotyroksyną i innymi hormonami tarczycy, co podniosłoby koszty opieki zdrowotnej i obciążyło ciężarne kobiety. Nie wiadomo jednak, w jakim stopniu wytyczne te zostały wdrożone. W opisywanym tu badaniu wykorzystano dane z narodowej bazy danych w USA, by ocenić bezpieczeństwo i skuteczność leczenia hormonami tarczycy w czasie ciąży. Wyniki były podobne dla kobiet w ciąży, które otrzymywały leczenie hormonami tarczycy.
Badania przesiewowe w kierunku niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży
Choć korzyści płynące z badań przesiewowych w kierunku niedoczynności tarczycy są dobrze znane, są też pewne minusy. Badania przesiewowe w pierwszym trymestrze mogą przeoczyć aż 40% ciężarnych z tym schorzeniem. Ponadto badania te nie są rutynowo powtarzane na późniejszych etapach ciąży. Aby uniknąć błędnych diagnoz, badania przesiewowe w kierunku niedoczynności tarczycy w ciąży powinny być wykonywane rutynowo. Ale jaki jest optymalny próg dla badań przesiewowych?
Endocrine Society przeprowadziło ankietę wśród 605 członków w grudniu 2010 roku i wysłało e-mail przypominający w styczniu 2011 roku. Pytania opierały się na scenariuszach przypadków klinicznych i dotyczyły leczenia i badań przesiewowych w kierunku niedoczynności tarczycy w ciąży. W badanie zaangażowanych było dwóch autorów, którzy wspólnie opracowali wstępny projekt kwestionariusza. Projekt był pilotowany wśród współautorów i odpowiednio poprawiony. Ostateczna wersja kwestionariusza ankiety została następnie rozesłana do szerszej grupy lekarzy.
Chociaż ciąża jest częstym okresem występowania zaburzeń czynności tarczycy, badania przesiewowe są prostym badaniem krwi, które wcześnie wykrywa chorobę i pozwala na jej skuteczne leczenie. Co więcej, powszechne badania przesiewowe kobiet w ciąży w kierunku niedoczynności tarczycy są efektywne kosztowo w porównaniu z badaniami ukierunkowanymi i bez badań. Celem badań jest wykrycie jawnej niedoczynności tarczycy w czasie ciąży, która jest najczęstszą postacią tego schorzenia.
Chociaż badania przesiewowe w kierunku niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży nie są powszechną praktyką w wielu krajach, wyniki tego badania mają znaczenie dla praktyki klinicznej. Pokazują, że lekarze nie zawsze postępują zgodnie z wytycznymi. Wyniki badania powinny jednak zmniejszyć różnice w opiece nad chorymi. Badanie to zostało sfinansowane przez Peninsula Collaboration for Leadership in Applied Health Research and Care. Ten artykuł opisuje niektóre korzyści i wyzwania związane z badaniami przesiewowymi w kierunku niedoczynności tarczycy u kobiet w ciąży.
Torbiele jajników
Torbiele jajników to wypełnione płynem woreczki, które tworzą się w jajnikach. Najmniejsze torbiele są nieszkodliwe i ustępują samoistnie. Większe torbiele mogą natomiast być objawem raka jajnika. Może im towarzyszyć ból w podbrzuszu lub w okolicy miednicy, utrzymująca się gorączka lub niewyjaśniony ból ramion. Wizyta u lekarza jest konieczna, by wykluczyć inne schorzenia i ustalić, czy torbiele jajników są przyczyną objawów.
Jeśli objętość jajników zmienia się z powodu ciąży, to stan ten może być związany z wtórnym powikłaniem. W tym przypadku przyczyną niedoczynności tarczycy była pierwotna niedoczynność tarczycy. Torbiele jajników u pacjentki miały związek z podstawową przyczyną niedoczynności tarczycy. Pacjentka miała dużą, wieloprzegrodową torbiel jajnika. Po próbie terapii zastępczej hormonami tarczycy torbiele jajników pacjentki zaczęły zanikać. Wynik tego badania sugeruje, że torbiele jajników są związane zarówno z niedoczynnością tarczycy, jak i z ciążą.
Diagnoza OHSS opiera się na objawach i oznakach torbieli jajników u kobiet z chorobą tarczycy i bez niej. Ultrasonografia i tomografia komputerowa mogą dać bardziej przejrzysty obraz tego stanu. Rezonans magnetyczny (MRI) może ujawnić klasyczny wygląd “koła szprychowego” i zmniejszenie objętości jajników, co odróżnia OHSS od innych diagnoz.
Objawy torbieli jajników i choroby tarczycy muszą być ostrożnie kontrolowane przez lekarza. Jeśli doświadczasz któregoś z tych objawów, lekarz prawdopodobnie zaleci leczenie, jeśli stan się pogorszy. Badanie ultrasonograficzne może pomóc w wykryciu innych komplikacji związanych z tym stanem. W ciężkich przypadkach lekarz może zalecić operację lub inny rodzaj leczenia. Niektóre kobiety mogą odczuwać bóle brzucha i wymioty. Jeśli dojdzie do powstania torbieli, może ona stać się tak duża, że zaburzy dopływ krwi do jajnika.
Utrata ciąży
Badania sugerują możliwy związek między subkliniczną niedoczynnością tarczycy a wczesną utratą ciąży. Jedno z badań przeprowadzonych na 4562 kobiet wykazało silny związek pomiędzy poziomem TSH a wczesną utratą ciąży. Laboratoria kliniczne definiują subkliniczną niedoczynność tarczycy jako poziom TSH poniżej 2,5 mIU/ml i powyżej 5,0 mIU/ml. Wysoki poziom TSH nie musi jednak oznaczać niedoczynności tarczycy; może po prostu wskazywać na niedoczynność tarczycy.
Częstość występowania nadczynności tarczycy w ciąży jest niska i wynosi od 0,1 do 1 procenta. Większość kobiet dotkniętych nadczynnością tarczycy ma chorobę Gravesa-Basedowa, a u około trzech procent kobiet z historią RPL diagnozuje się to schorzenie. Niemniej jednak związek pomiędzy poziomem TSH a utratą ciąży nie jest jasny. Dlatego ważne jest, by monitorować poziom TSH, by wykluczyć inne schorzenia.
Kobiety z wysokim poziomem TSH przed ciążą nie miały statystycznie istotnie zwiększonego ryzyka poronienia, a kobiety z niskim poziomem TSH nie miały statystycznie istotnego wzrostu. Badacze doszli do wniosku, że subkliniczna niedoczynność tarczycy nie ma znaczącego wpływu na utratę ciąży w zdrowej populacji. Badanie było wspierane przez NICHD, DIPHR i PRAE. Badanie to będzie kontynuowane.
RPL jest definiowana przez American Society for Reproductive Medicine, European Society for Human Reproduction and Embryology oraz Royal College of Obstetricians and Gynecologists jako dwie lub więcej klinicznych utrat ciąży z udokumentowanymi zaburzeniami czynności tarczycy. Ultrasonografia i badanie histopatologiczne są również powszechnymi testami używanymi do potwierdzenia diagnozy RPL. Co więcej, niektóre kobiety doświadczają więcej niż jednego rodzaju klinicznej utraty ciąży pod rząd.
Zwiększony odsetek porodów cesarskich
Badania wykazały zwiększone ryzyko porodu cesarskiego wśród kobiet z niedoczynnością tarczycy. Chociaż zwiększone ryzyko wystąpiło w małych próbach, kobiety z niedoczynnością tarczycy powinny być świadome swojego stanu i ryzyka związanego z ciążą. Ryzyko to może obejmować stan przedrzucawkowy, wysoki odsetek cesarskich cięć i zamartwicę płodu. Co więcej, zwiększone ryzyko cesarskiego cięcia było związane z niedoczynnością tarczycy u matki.
Związek ten został zauważony już wcześniej. Jednak przyczyna zwiększonego ryzyka jest niejasna. Wcześniejsze badania opisywały zwiększone ryzyko porodu cesarskiego związane z niedoczynnością tarczycy, ale jego przyczyna jest nadal nieznana. Należy jednak zauważyć, że zwiększone ryzyko jest prawdopodobnie spowodowane zwiększonym ryzykiem komplikacji związanych z ciążą w ogóle. Niemniej jednak potrzebne są dalsze badania, by zrozumieć dokładne mechanizmy zwiększonego ryzyka.
Chociaż dane z badania obejmują okres siedmiu lat, podstawowe przyczyny chorób tarczycy w czasie ciąży nie są w pełni poznane. Pomimo poszerzenia wiedzy na ten temat, liczba przypadków pozostaje względnie niezmienna. Zwiększone zainteresowanie chorobami tarczycy mogło doprowadzić do poprawy w wykrywaniu chorób współistniejących i przewlekłych, które mogą przyczyniać się do zwiększonego ryzyka. Jednak te nowe dane nie wskazują na definitywny związek między chorobami tarczycy a powikłaniami ciąży.
Istnieje wiele czynników związanych z zaburzeniami czynności tarczycy i ciążą, w tym poronienia w przeszłości, niska masa urodzeniowa, nadciśnienie ciążowe i oligohydramnios. Ponadto wiadomo, że niedoczynność tarczycy u matki zwiększa ryzyko cesarskiego cięcia, które jest uważane za poród wysokiego ryzyka. Im wcześniej problem zostanie rozpoznany, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że będzie miał wpływ na przebieg ciąży.
Podobne Tematy:
