Mimo rosnącej popularności porodu pochwowego po cesarskim cięciu, istnieje ryzyko utraty ciąży. Ten artykuł omawia niektóre z tych zagrożeń, w tym zwiększone ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu i przyjęcia na oddział intensywnej terapii noworodka. Czytaj dalej, by dowiedzieć się więcej. Zanim zdecydujesz się na poród drogą pochwową, zapytaj swojego lekarza o ryzyko związane z porodem pochwowym po cesarskim cięciu.
Poród przez pochwę po cesarskim cięciu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia
Ryzyko związane z porodem pochwowym po cesarskim cięciu jest większe u kobiet, które już wcześniej przeszły cesarskie cięcie. Według American College of Obstetricians and Gynecologists ryzyko pęknięcia macicy u kobiety wynosi około 2 do 1,5%, czyli około 1 na 500. Ryzyko to jest jeszcze większe u kobiet, które wcześniej przeszły znieczulenie zewnątrzoponowe lub histerektomię.
Związek między porodem pochwowym po cesarskim cięciu a zwiększonym ryzykiem poronienia nie został w pełni wyjaśniony. Poprzednie przeglądy systematyczne dotyczyły poszczególnych wyników, ale nie podsumowywały ryzyka i korzyści wynikających z porodu cesarskiego w dłuższej perspektywie czasowej. Brak systematycznych dowodów dotyczących długoterminowych skutków cesarskiego cięcia po porodzie pochwowym może prowadzić do sprzecznych wyników.
Mimo że kobiety, które wcześniej przeszły przez cesarskie cięcie, próbują rodzić przez pochwę po cesarce, mogą być bardziej narażone na poronienie. Ponad 60 procent tych kobiet próbuje rodzić drogą pochwową po cesarskim cięciu. Jednak pomimo tego ryzyka, wysoki odsetek udanych VBAC jest nadal wyższy niż w przypadku wcześniejszych porodów cesarskich.
Duże prospektywne badanie kohortowe przeprowadzone przez National Institutes of Health dotyczyło powikłań związanych z porodem pochwowym po cesarskim cięciu. Naukowcy porównali prawdopodobieństwo poronienia u kobiety po cesarskim cięciu z prawdopodobieństwem porodu przez pochwę. Cesarskie cięcie ratuje życie kobietom i dzieciom, ale niesie ze sobą również ryzyko, takie jak infekcje, nadmierne krwawienie i skrzepy krwi.
Kobiety, które przeszły cesarskie cięcie po pierwszym dziecku, miały niższy wskaźnik poczęć i stosunków bez zabezpieczenia niż te, które przeszły poród przez pochwę. Miały też niższy odsetek poronień w porównaniu z tymi, które urodziły swoje pierwsze dziecko przez pochwę. Wyniki te nie dotyczą jednak wszystkich kobiet.
Placenta previa
Podczas gdy ciąża jest wystarczająco napięta bez konieczności cesarskiego cięcia, kobiety, u których występuje łożysko previa, mogą wymagać nagłego cięcia cesarskiego. Podczas porodu pochwowego kobieta może doświadczyć silnego krwawienia. W takim przypadku mogą pojawić się skurcze i rozkurcze. Aby ustalić dokładną przyczynę, konieczne jest wykonanie diagnostycznego badania ultrasonograficznego. Leczenie różni się w zależności od etapu ciąży, stanu zdrowia dziecka i innych czynników.
Istnieje kilka metod diagnozowania łożyska previa. Preferowana jest ultrasonografia przezpochwowa. USG przezbrzuszne wykorzystuje ręczne urządzenie do poruszania się po brzuchu i oglądania narządów miednicy. Fale dźwiękowe tworzą obrazy na ekranie przypominającym telewizor. Inną opcją jest obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego. Niezależnie od diagnozy, postępowanie będzie miało na celu przedłużenie ciąży. Istnieją dwa główne czynniki wpływające na leczenie: jak duże jest krwawienie i czy łożysko jest przemieszczone.
Wiele kobiet ma blizny na wyściółce macicy, które mogą prowadzić do powstania łożyska previa. U tych kobiet nie zaleca się porodu przez pochwę po cesarskim cięciu. Wcześniejsze poronienia lub aborcje również mogą pozostawić tkankę bliznowatą. Ponadto kobiety, które urodziły bliźnięta, mają ponad 35 lat i palą w czasie ciąży, są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia łożyska previa.
Niektóre kobiety doświadczają łożyska przedwczesnego przed porodem. W takim przypadku łożysko może być zbyt wysunięte do przodu, by umożliwić dziecku przejście przez szyjkę macicy. Powoduje to, że dziecko rodzi się przedwcześnie i wymaga cesarskiego cięcia. Kortykosteroidy mogą być również przepisane kobietom doświadczającym krwawienia z powodu łożyska previa. Celem tych leków jest zmniejszenie utraty krwi, przyspieszenie rozwoju płuc dziecka i zminimalizowanie ryzyka przedwczesnego porodu.
Przedwczesny poród
W Stanach Zjednoczonych około 10 procent dzieci rodzi się przedwcześnie. Około 80% z nich to spontaniczne porody przedwczesne, do których dochodzi, gdy wcześnie odchodzą wody płodowe lub szyjka macicy otwiera się przedwcześnie bez skurczów. Kobiety, które miały wcześniej cesarskie cięcie, są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia powikłań położniczych, w tym infekcji wewnątrzmacicznych, oraz podwyższonego ryzyka niekorzystnych wyników reprodukcyjnych, takich jak przedwczesny poród.
W wielu badaniach kohortowych sprawdzano związek między poprzednim sposobem porodu a przedwczesnym porodem w kolejnych ciążach. Chociaż istnieje silny pozytywny związek między porodem przez cesarskie cięcie w pierwszej ciąży a późniejszym porodem przedwczesnym, istnieją sprzeczne wyniki. W innych badaniach związek ten nie był statystycznie istotny, nawet po uwzględnieniu możliwych czynników zakłócających. Dlatego też potrzebne są przyszłe badania, aby dokładniej zbadać związek między sposobem porodu a ryzykiem przedwczesnego porodu po cesarce.
Organizacja March of Dimes postawiła sobie za cel zredukowanie liczby cesarskich cięć do 15% do 2010 roku, ale cel ten nie został jeszcze osiągnięty. W międzyczasie na połowę czerwca zaplanowano specjalną konferencję na temat przedwczesnych porodów, podczas której eksperci spróbują rzucić światło na przyczyny przedwczesnych cięć cesarskich. Mimo że cesarskie cięcie jest zabiegiem medycznym, wiele kobiet nie jest świadomych jego ryzyka i nie jest w stanie wskazać czynnika ryzyka po operacji.
Podczas gdy wiele kobiet jest zadowolonych z wyniku cesarskiego cięcia, inne boją się poddać temu zabiegowi ponownie, obawiając się możliwości wystąpienia komplikacji ciążowych w przyszłości. Co więcej, po wielokrotnych cesarskich cięciach niektóre martwią się o poczęcie dziecka. Chcą wiedzieć, co robić przy następnym porodzie. Jeśli następny poród okaże się przedwczesny, jak będą mogły zajść w ciążę po operacji? Odpowiedź może cię zaskoczyć!
Przyjęcie na oddział intensywnej terapii noworodków
Noworodki po urodzeniu są często przyjmowane na oddział intensywnej terapii noworodka (NICU) w celu zapewnienia im specjalistycznej opieki. Liczba przyjęć na oddziały NICU i ICU różni się w poszczególnych krajach Kanady. W przeciwieństwie do ogólnej opieki nad noworodkami, te specjalistyczne oddziały pobierają znacznie wyższe opłaty za przyjęcie. Ostatnie badania dotyczyły tego, czy istnieją jakieś cechy noworodków, które zwiększają prawdopodobieństwo przyjęcia na OITN/ICU oraz czy istnieje związek między cięciem cesarskim a przyjęciem na OITN/ICU.
W badaniu matki i lekarze porównali liczbę przyjęć na oddziały NICU po cesarskim cięciu. Śmiertelność noworodków była wyższa w przypadku cesarskiego cięcia, podobnie jak choroby układu oddechowego i ryzyko matek związane z krwotokiem, infekcjami i zakrzepicą żył głębokich. Wskaźnik przyjęcia na oddział NICU wzrastał, jeśli matka czekała, aż poród osiągnie określony wiek ciążowy, pękły jej błony płodowe lub była już pod koniec porodu.
W tym badaniu liczba przyjęć na OIOM wzrosła czterokrotnie. Przyjęcie noworodka na oddział intensywnej terapii po cesarce było związane z wyższym ryzykiem krwotoku u matki, porodu siłowego i czynników okołoporodowych. Najczęstszymi powodami przyjęcia na oddział intensywnej terapii noworodka po cesarce były: przedwczesny poród, niska masa urodzeniowa i choroby wcześniacze. Jednak inne czynniki również miały wpływ na prawdopodobieństwo przyjęcia na OIOM.
Wskaźnik przyjęć na OITN po cesarskim cięciu jest wyższy niż w przypadku innych noworodków, które urodziły się naturalnie. Oprócz ryzyka komplikacji porodowych, noworodki z VLBW są bardziej narażone na przyjęcie na OITN. Ten czynnik ryzyka może również zwiększać prawdopodobieństwo przyjęcia na oddział NICU w placówkach, w których często występują porody mnogie. Wyniki badania mogą również wskazywać, że ryzyko przyjęcia na OITN jest większe w szpitalach, w których jest większa populacja OITN.
Implantacja łożyska
Kobiety, które przeszły więcej niż jeden poród cesarski, są w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia łożyska obumarłego (placenta accreta). Blizny w macicy sprawiają, że jest ona mniej odpowiednia do implantacji łożyska. Kobiety z łożyskiem przedwczesnym (łożysko znajduje się na dnie macicy i blokuje szyjkę macicy podczas porodu) również mają większe ryzyko wszczepienia łożyska po cesarskim cięciu.
Implantacja łożyska po cesarskim cięciu jest rzadka, ale może się zdarzyć. W przypadku ciąży pozamacicznej z blizną po cesarskim cięciu łożysko może zagnieździć się w dolnym odcinku macicy, powodując pęknięcie macicy i rozległy krwotok. Wielokrotne cesarskie cięcie jest również czynnikiem ryzyka ciąży pozamacicznej.
U kobiet z nisko położonym łożyskiem, łożysko znajduje się w odległości do 2 cm od otworu wewnętrznego, co jest stanem zwanym częściowym łożyskiem przedwczesnym (partial placenta previa). Ten stan wymaga użycia ultrasonografii przezpochwowej, aby potwierdzić, że łożysko jest w rzeczywistości nadal obecne. Trudno jest określić przyczynę nisko położonego łożyska, ale badanie ultrasonograficzne może pomóc lekarzowi w jej ustaleniu.
Innym powikłaniem jest łożysko przedwczesne (placenta previa). Dochodzi do niego, gdy łożysko jest umiejscowione zbyt nisko w macicy, w pobliżu szyjki macicy. Łożysko przedwczesne może powodować wysokie ryzyko porażenia mózgowego lub HIE, a nawet być przyczyną urazów porodowych. Możliwe jest również przemieszczanie się łożyska wewnątrz macicy.
Na umiejscowienie łożyska duży wpływ ma wiek kobiety. W grupie kontrolnej u pacjentek częściej występowało łożysko tylne i dno macicy niż u tych, które przeszły cesarskie cięcie. Wzrost, waga i BMI nie miały wpływu na umiejscowienie łożyska. Co ciekawe, umiejscowienie łożyska nie ma wpływu na liczbę poprzednich cesarskich cięć, które kobieta miała.
Podobne Tematy:
